عزت؛
گاهی در جنگیدن
گاهی در رها کردن
گاهی در سپردن ابراهیم درون به
شعله های نمرود ِ تشویش ، ترس و ...
و من دیشب سراسر روحم را
به زبانه های آتش نمرود امتحان کردم
حقیقتی تلخ و سوزان...
اما
ابراهیم شدن اگرچه از من دور و دیرست
ولی
اویی که گلستان میتواند ،
میکند ....
و من لبخند میزنم
به تمام زخمهای روحم
آهی میکشم و به خدای لاشریکم پناه میبرم
به حق همین آب که جز او هیچ
پناهی برایم نبود و نیست ...
.
.
یادداشت ۲۳خرداد ۱۴۰۲ _دریاچه آویدر
نوشته شده در چهارشنبه بیست و چهارم خرداد ۱۴۰۲ساعت 23:49 توسط معراج قدیم خانی واله| |
"واله خاموش"...برچسب : نویسنده : 5merajvaleha بازدید : 66