"واله خاموش"

شاید نباید ساحت عزیز چنین جایی و چنین احوالی راآلوده به چرکی بکنم کهشاید مدتها بود علیرغم دفع سرطان و رفع بلا ،همچنان همچون دُمَلی در شکل کابوس ،خوابهایم رابه تعفنی رقت بار بدل کرده بود درین روزهای روشن زندگی ام که مدیون حضرت حق تعالی هستمباید تارکی ها محو میشد و ایضا ان چرک بد بو در روحم ...و چه خوش اقبال بودم که عصر این دُمل چرکی را با دو انگشت وعجالتا با دو سیلی ، ترکاندم ... "واله خاموش"...ادامه مطلب

شاید نباید ساحت عزیز چنین جایی و چنین احوالی راآلوده به چرکی بکنم کهشاید مدتها بود علیرغم دفع سرطان و رفع بلا ،همچنان همچون دُمَلی در شکل کابوس ،خوابهایم رابه تعفنی رقت بار بدل کرده بود درین روزهای روشن زندگی ام که مدیون حضرت حق تعالی هستمباید تارکی ها محو میشد و ایضا ان چرک بد بو در روحم ...و چه خوش اقبال بودم که عصر این دُمل چرکی را با دو انگشت وعجالتا با دو سیلی ، ترکاندم ... "واله خاموش"...ادامه مطلب

شاید نباید ساحت عزیز چنین جایی و چنین احوالی راآلوده به چرکی بکنم کهشاید مدتها بود علیرغم دفع سرطان و رفع بلا ،همچنان همچون دُمَلی در شکل کابوس ،خوابهایم رابه تعفنی رقت بار بدل کرده بود درین روزهای روشن زندگی ام که مدیون حضرت حق تعالی هستمباید تارکی ها محو میشد و ایضا ان چرک بد بو در روحم ...و چه خوش اقبال بودم که عصر این دُمل چرکی را با دو انگشت وعجالتا با دو سیلی ، ترکاندم ... "واله خاموش"...ادامه مطلب

شاید نباید ساحت عزیز چنین جایی و چنین احوالی راآلوده به چرکی بکنم کهشاید مدتها بود علیرغم دفع سرطان و رفع بلا ،همچنان همچون دُمَلی در شکل کابوس ،خوابهایم رابه تعفنی رقت بار بدل کرده بود درین روزهای روشن زندگی ام که مدیون حضرت حق تعالی هستمباید تارکی ها محو میشد و ایضا ان چرک بد بو در روحم ...و چه خوش اقبال بودم که عصر این دُمل چرکی را با دو انگشت وعجالتا با دو سیلی ، ترکاندم ... "واله خاموش"...ادامه مطلب

۱۴ سال پیش در چنین روزی و شبی ...ساعت حوالی ۱۰ شب ... به حزنی سخت و فقدانی بیرحم،گرفتار آمدم عین همین ملودی وبلاگم خیلی منگ و محزونبه سیاه چاله از درد ها افتاده و ..." روزی امروز شنبه بود و شب شد ..."شاید تاریک ترین فصل زندگی ام رقم خورد نو غنچه ای که به بوران تلخی ،پژمرد و خشک شد ..تازه جوانی که به شبی پیر شد و شاید زنده ای که به حکم ملک الموت تقدیر ،" مرگ را زیست "حکایت نور و تاریکی شاید از آن شب آغاز شد و بعد از آنشب بود و شب بود و شب بود و شب ... اکنون بعد این همه سال ، از آن شب سخت و نفس گیر ،روح نیمه جانم حتی درین چند سال اخیر که از قاعدهتعرض کفتار و لاشخور در امان نمانده بود زنده ماند آری آری ..." من زنده ام .."دارد جوانه میزند روحم قلبم تمام عواطف زلال و شریفم ....قداست آن احوال شریف و ناب ..در من حلولی دیگر یافته چنان که امروز و امشب دوست دارم بخوانم بنویسم بسازم ؛ که خدایا به رغم اینکه در عین رفاقتت با من نارفیق به تو بودم و اگرچه احدی از مخلوقاتت را نارفیق و خصم نبودم و روسفیدم ازین ، اما چه کنم که تنها تو را روسیاهم چرا که چون تویی را آزردم که بهترین بودی و رفیق ترین ...ناز شستت ، خوش به رب بودنت که رفیقم ماندی "یا رفیق من لا رفیق له "سپاس که مهلت زندگی ام دادی و به رغم سالیان دراز در تاریکی زیستن ،صبحها به محض بیدار شدنم ، خوشحال باشم که یک روز دیگر برایم نعمت قرار دادیتا زندگی کنم ... تمام قد "شکرا لِالله" "واله خاموش"...ادامه مطلب

شاید نباید ساحت عزیز چنین جایی و چنین احوالی راآلوده به چرکی بکنم کهشاید مدتها بود علیرغم دفع سرطان و رفع بلا ،همچنان همچون دُمَلی در شکل کابوس ،خوابهایم رابه تعفنی رقت بار بدل کرده بود درین روزهای روشن زندگی ام که مدیون حضرت حق تعالی هستمباید تارکی ها محو میشد و ایضا ان چرک بد بو در روحم ...و چه خوش اقبال بودم که عصر این دُمل چرکی را با دو انگشت وعجالتا با دو سیلی ، ترکاندم ... "واله خاموش"...ادامه مطلب

شبی عجیب ... در راه برگشت به همدان بودم ،سرم پر از افکار عجیب و غریبی بود به این چند روز گذشته فکر میکردم که در راه به گله گرگی برخوردم ...از بد حادثه گرگی را باعث مرگش شدم ... هر کاری کردم تا ردش کنم نشد که نشد ... منی که از بین حیوانات همیشه شیفته گرگ بودم و..پی این حادثه ، سپر و رادیاتور ماشینم دچار مشکل شد ساعت ۱۱ شب ، کمبرندی قیدار ... لاجرم وارد قیدار شدم از سوپر مارکتی ادرس تعمیرکاریرا پرسیدم که آنوقت شب باز باشد ،که نبود .سوپری بطرز کاملا عجیبی انگار سالهاست مرا میشناخت ، گفتم مسافرخانه ای بروم که گفت محالست بگذارم بروی!مهمان خانه کسانی شدم که اصلا اسمشان را هم نمیدانم تنها وجه مشترکمان ، انسان بودن و همزبان بودنمان بود تمام اهالی منزلش ، خانوم و بچه هایشسنگ تمام گذاشتند به پذیرایی به مهمان نوازی .... مهمانی که ناشناس ست و غریب و رهگذری دچار سانحه..اکنون که مینویسم یاد چیزی افتادم و از شگفتی تمام موهای بدنم سیخ شد ، یادم آمد شبی ...الله اکبر ..بگذریم میدانم چرا در حقم چنین ادمهای خوبی ، خوبی میکنند دختر کوچکشان سه یا چهار ساله ، اسمش باران هست خیلی شیرین دوست داشتنی ...بهم گفت عمو دخترت کجاست؟گفتم ندارم که ..گفت یکی برا خودت بخر ...باشه؟تو دلم گفتم تنها چیزی که درین دنیا ارزویش را دارم شاید همین ست و کاش خریدنی بود ...شب عجیبی ست ..خیلی عجیب ...دلم گرفته به حال آن گرگی که ... کلافه از ماشینم که طبق معمول از سم نحسی بعضی فکرها و تصاویر ، ظلمهای کثیف ظالمان،عجالتا درین دو سال هیچوقت در امان نبوده واین اقامت عجیب و غریبم در خانه کسانی کهحتی اسمشان را هم نمیدانم خود سراسر عجیب اندر عجیبست ... ..شبی پناه ، شبی بی پناه ..خدایا تو دیگر کیستی ..شکر ❤۰۱:۳۹بامداد دوشنبه ۴ دی "واله خاموش"...ادامه مطلب

نوشته شده در دوشنبه سیزدهم آذر ۱۴۰۲ساعت 0:4 توسط معراج قدیم خانی واله| |

---

"واله خاموش"...

نوشته شده در جمعه هفدهم آذر ۱۴۰۲ساعت 20:49 توسط معراج قدیم خانی واله| |

---

"واله خاموش"...

نوشته شده در چهارشنبه هفدهم آبان ۱۴۰۲ساعت 17:17 توسط معراج قدیم خانی واله| |

"واله خاموش"...