هشت های شوم ..

انسان موجود عجیبیست ..

در عجایب او همین نکته بس که شبی دقیقا امشب 

فکر میکردم که خواهم مرد و رنگ صبح را نخواهم دید !

اما اکنون هنوز زنده ام ..

گاها انقدر در شرایطی همه ارکان وجودت فرو میریزد

که بعید بنظر میرسد دیگر وقت ی مانده باشد 

تو خود معترفی و مهر تایید خاموشی را همه ادمهای دورو برت که اتفاقا 

تاریکیبیار  معرکه تنهایی ت هستند ؛ میزنند . 

آنروز یک نور یک خورشید بران ظلمت بی حد گویی نیازست و دریغ و صد دریغ که نیست ..

بزرگ میشوی .. دران تاریکی اما خودت نور میشوی

ده سال دیگر! 

و اینچنینست که

"تاریکی نور میزاید ."

یادمان هشت های شوم و منحوس

ساعت دقیقا ۲۲:۲۰