آسمان من..

قلم میماند به حجم همه نانوشته ایی که

هیچوقت کسی نمیخواند،

کسی نمیبیند

کسی نمیشنود ..

گاهی دلتنگم

که چرا آسمان نیستم

کاش بودم 

کاش میدیدم..

خیلی وقت هست که حتی خیال را هم به زنجیر کشیده ام

تا پر نکشد 

سیر نکند 

اشک نریزد 

نخواهد 

حتی ننویسد ..

کسی چه میداند شاید اگر اسیر گرگها میشویم ،

تاوان دریدن و به حبس ناصواب دلمان محکومیم ...

کاش آسمان بودم

کاش میدیدم...

شیطان در تکاپوست چرا؟

یاد مذهب علیه مذهب دکتر شریعتی افتادم..

من برای اصول تو ای یگانخ معبودم

پا بر روی جهانم گذاشتم..

تا مبادا که شرافت و مردانگی خدشه دار شود و

تو را ناراضی کنم..

کفتاری به کمین نشسته و بگمانم نمیداند من پشتم به تو گرمست

و دلم سر ایام درازی دارد!

اعوذوبلله من الشیطان الرجیم !

 آسمانم کن تا ببینم...

تشنه یک لحظه دیدارم..