"واله خاموش"

یادداشت بامداد ۲ آبان ۱۴۰۲ :در زندگی هیچگاه بیاد ندارم ،بابت هیچ درد و رنج و سختی آهی کشیده باشم به هر مخلوقی از حیوان تا انسان رحیم بودم و حتی در برابر ظلمهای خواسته و ناخواسته از آدمیان باز هم دلم تاب آه نمیاورد وازآن رو آهی به هیچ بنی بشری نداشتمشاید سنگ بنای ایراد خوی آدمی گاهی انجاست که بجای خدا مینشیند ...ساعتی پیش در درونم تهوعی دردناک بود کهقسمی به روح پدرم و ...و آهی به وسعت تمام رنجها وزخمهای دلهای پاک داغدیدهاز رحم بیجای خیر و مکر بی انتهای شر ، به پهنای سراسر عالم جاری ؛کشیدم ...و ازین لجنزار متعفن تعاملات بشر و اخلاق وامراض لاعلاجش گذشتم ؛شاید خدا بزرگست ..شاید نه که او قطعا بزرگست ...همین . نوشته شده در سه شنبه دوم آبان ۱۴۰۲ساعت 1:19 توسط معراج قدیم خانی واله| | بخوانید, ...ادامه مطلب