"واله خاموش"

تیر برق چوبی تیر برقی «چوبیم» در انتهای روستا بی فروغم کرده سنگ بچه های روستا ریشه ام جامانده در باغی که صدها سرو داشتکوچ کردم از وطن، تنها برای روستا آمدم خوش خط شود تکلیف شبها،آمدمنور یک فانوس باشم پیش پای روستا یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتندپیکرم را بوسه می زد کدخدای روستا حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیمقدر یک ارزن نمی ارزم برای روستا کاش یک تابوت بودم کاش آن نجار پیرراهیم می کرد قبرست,زیباترین,شعرهای ...ادامه مطلب